To słodkowodna egzotyczna ryba akwariowa z rodziny pielęgnicowatych o charakterystycznym żółtym, jaskrawym ubarwieniu. Labidochromis caeruleus zwany często przez akwarystów pyszczak Yellow. to gatunek endemiczny, zamieszkuje jezioro Malawi w Afryce. Przebywa i rozmnaża się w głębszej strefie litoralu skalnego.......
Występuje na głębokościach poniżej 10 m, przeważnie 25 m. Dlatego podobne warunki, w postaci usypisk i rumowisk skalnych należy mu zapewnić w zakładanym akwarium.
Pyszczak ten to jeden z najpiękniejszych żółtych pyszczaków, a w dodatku dosyć łatwo komponujący się zachowaniem i kolorem z innymi rybami z grupy Mbuna. Jest bo bardzo atrakcyjna wizualnie i dość łagodna w zachowaniu pielęgnica, dzięki temu nadaje się wspaniale dla innych pyszczaków z grupy Mbuna dla początkujących akwarystów, zaczynających swoją przygodę z biotopem Malawi. Labidochromis caeruleus nie wykazuje silnego terytorializmu nie ma też większej agresji wewnątrzgatunkowej, co zmniejsza ryzyko wystąpienia konfliktów w zbiorniku.
Występuje na głębokościach poniżej 10 m, przeważnie 25 m. Dlatego podobne warunki, w postaci usypisk i rumowisk skalnych należy mu zapewnić w zakładanym akwarium.
Pyszczak ten to jeden z najpiękniejszych żółtych pyszczaków, a w dodatku dosyć łatwo komponujący się zachowaniem i kolorem z innymi rybami z grupy Mbuna. Jest bo bardzo atrakcyjna wizualnie i dość łagodna w zachowaniu pielęgnica, dzięki temu nadaje się wspaniale dla innych pyszczaków z grupy Mbuna dla początkujących akwarystów, zaczynających swoją przygodę z biotopem Malawi. Labidochromis caeruleus nie wykazuje silnego terytorializmu nie ma też większej agresji wewnątrzgatunkowej, co zmniejsza ryzyko wystąpienia konfliktów w zbiorniku.
WYGLĄD - DYMORFIZM PŁCIOWY - NA CO ZWRÓCIĆ UWAGĘ.
Labidochromis caeruleus charakteryzują się jaskrawo żółtym ubarwieniem ciała i czarnymi płetwami, które w czasie tarła przyjmują głęboki węgielny kolor czerni. Podczas tarła czarne naloty pojawiają się też na pysku i głowie.
U młodych osobników płeć jest trudna do rozróżnienia. Dopiero u 7 - 10 miesięcznych osobników tego gatunku możliwe staje się rozróżnienie płci, w przypadku młodszych ryb odróżnienie samca od samicy może stanowić duży problem, nawet dla doświadczonego hodowcy. Pierwszą najważniejszą różnicą jest wielkość ryb - samce są większe od samiczek o jakieś 2 - 3 cm będących w tym samym wieku. Drugą, do zauważenia różnicą u dorosłych ryb jest wybarwienie płetw - samce mają intensywnie zaczernione płetwy grzbietowe, brzuszne i odbytowe, a u samic zaczernienie to jest mniej intensywne, bledsze, co szczególnie widać na płetwach brzusznych - u samiczek są jasne.
U młodych osobników płeć jest trudna do rozróżnienia. Dopiero u 7 - 10 miesięcznych osobników tego gatunku możliwe staje się rozróżnienie płci, w przypadku młodszych ryb odróżnienie samca od samicy może stanowić duży problem, nawet dla doświadczonego hodowcy. Pierwszą najważniejszą różnicą jest wielkość ryb - samce są większe od samiczek o jakieś 2 - 3 cm będących w tym samym wieku. Drugą, do zauważenia różnicą u dorosłych ryb jest wybarwienie płetw - samce mają intensywnie zaczernione płetwy grzbietowe, brzuszne i odbytowe, a u samic zaczernienie to jest mniej intensywne, bledsze, co szczególnie widać na płetwach brzusznych - u samiczek są jasne.
Trzecia różnica to budowa ciała - samiczki są pulchniejsze, szczególnie to widać gdy noszą już ikrę w brzuszkach, brzuch jest wyraźnie zaokrąglony. Można też zauważyć lekkie różnice w kształcie pyszczków, ale widoczne tylko u całkiem dorosłych osobników. Samiec ma rysy bardziej ostre, u starszych dorosłych samców wyraźny jest też garb tłuszczowy na głowie. Samiczki nigdy nie mają atrap jajowych na płetwach, natomiast u samców mogą występować, jednak nie jest to regułą gdyż nie wszystkie samce je mają.
Samce Labidochromis caeruleus biorą udział w niegroźnych walkach o terytoria, rywalizują ze sobą, prężąc i wyginając swe ciała. Przepychają się w tył i przód z otwartymi pyszczkami, czasem łapią się delikatnie za pyski, ale nie jest to groźne, za to dość widowiskowe. Natomiast samiczki przeważnie pozostają raczej obojętne, bierne w czasie utarczek samców. U bardzo dużych i dorosłych samic czasem można zaobserwować przeganianie innych samic, ale tylko na tym się kończy. Tak przynajmniej wygląda to w moim domowym Malawi.
Zachowania godowe, samce na ten czas zmieniają kolor, stają się bardzo intensywnie ubarwione, ostro żółte barwy ciała, kolor czarny z płetw przechodzi czasem aż na pysk i głowę. Samce są wtedy bardzo energiczne, nakręcone i intensywnie zalecają się do samiczek. Dlatego hodowla musi być haremowa, na każdego samca powinno przypadać kilka samiczek.
Samiczki po odbyciu tarła, po około tygodniu mają powiększone podgardle, w pysku już inkubują jaja. Potem podgardle powiększa się wraz z wylęgniętym i rosnącym narybkiem. Samica wtedy nie pobiera pokarmu, i jej brzuszek jest szczupły, a czasem zapadnięty. Za to głowa i podgardle mocno uwydatnione. Wielkość podgardla zależy od ilości wyklutych rybek, młode samice przy pierwszym tarle zawsze mają mniej rybek, z kolejnym tarłem ich ilość może wzrastać.
ROZMIARY CIAŁA
Labidochromis caeruleus dorasta średnio do rozmiarów 8 -10 cm, czasem zdarzają się większe osobniki. Mój największy i najstarszy samiec miał 12 cm. Rozmiar ten ryby osiągają po ok. 1,5 - 2 latach. Ryby powinny rosnąć naturalnie nie należy go sztucznie przyspieszać karmiąc dużą ilością pokarmów wysokobiałkowych i mięsnych. Takie postępowanie doprowadzi do problemów w metabolizmie ryby, może prowadzić do szybkiego i nadmiernego otłuszczenia narządów wewnętrznych, chorób a nawet śmierci ryb.
ZACHOWANIE LABIDOCHROMIS CAERULEUS
Gatunek tego pyszczaka należy do najbardziej łagodnych pielęgnic z grupy Mbuna. Dlatego jest idealnym współlokatorem dla innych pyszczaków w akwarium. Oczywiście labidochromis caeruleus jak wszystkie pyszczaki jest rybą średnio terytorialną i haremową. Powinniśmy trzymać kilka samic przypadających na jednego samca.
Zazwyczaj po wprowadzeniu do akwarium kilku gatunków ryb z malawi, niezależnie od rywalizacji w ramach gatunku, ustala się w akwarium hierarchia międzygatunkowa. W takiej hierarchi Labidochromis caeruleus prawie zawsze jest na samym końcu, gatunek ten stara się unikać walk o terytoria z innymi rybami. Choć czasami dorosłe dorodne duże samce potrafią bronić swojego terytorium, ale jest to nie groźne dla innych ryb, są to zazwyczaj drobne przepychanki i stroszenie płetw. Nie dochodzi do zaciekłych walk o terytorium jak to ma miejsce przy innych agresywniejszych gatunkach z mbuna.
Wewnątrzgatunkowe walki przedstawicieli Labidochromis caeruleus najczęściej sprowadzają się do widowiskowych demonstracji sił, przepychanek z otwartymi pyszczkami, stroszenie płetw i wyginanie ciała. Rzadko kończą się poważnymi zranieniami.
Rozmnażanie tego gatunku nie stanowi żadnego problemu, samica składa ikrę, która następnie zapładniana jest przez samca. I jak w każdym przypadku pyszczaków z mbuna jest ona inkubowana w pysku samicy. Ryby tego gatunku powinny być rozmnażane w akwarium gatunkowym - biotopowym w haremie składającym się z 1 samiec + 3-4 samice lub 2 samców + 4-8 samic. Odczyn Ph wody powinien wynosić w zakresie 8.0 - 8.5 a temperatura 27-28°C. Ryby przed tarłem należy obficie karmić pokarmami roślinnymi, żywymi i mrożonymi.
Samiec wybiera i przygotowuje miejsce do tarła. Oczyszcza miejsce. Przybiera intensywne ubarwienie i wyrusza na podbój samiczki, adoruje wybrankę, ukazuje swoje barwy, wygina ciało, stroszy płetwy potem wabi ją do przygotowanego wcześniej miejsca. Gdy samiczka ulegnie zalotom i walorom samca przystępuje do tańca godowego i podpływa do wybranego miejsca.
W przygotowanym przez samca miejscu składa jaja. Następnie pobiera je do pyska. Samce posiadają na płetwie odbytowej atrapy jajowe - czyli specjalnie kropki wielkości i kształtu jaj. Te atrapy zwabiają samicę z jajami w pyszczku do płetwy samca i samiczka próbuje je pobrać do pyska, wtedy samiec uwalnia swój mlecz. Mlecz dostaje się do pyska samicy i następuje zapłodnienie jaj w pysku samicy. W zalezności od wieku i wielkości samicy, może ona w swojej jamie gębowej pomieścić od 5 do 30 jaj.
Labidochromis caeruleus jest rybą która bardzo wcześnie dojrzewa płciowo. Często ryby już w wieku 9-10 miesięcy zaczynają podchodzić do pierwszych prób tarła. Samice są dobrymi matkami i doskonale opiekują się ikrą, często podczas swojego pierwszego tarła. Inkubacja trwa u pyszczaków Mbuna około 3 tygodni ( 19-22 dni. ) Okres ten zależy od temperatury wody w akwarium, im temperatura wyższa tym szybciej rozwijają się larwy. Czasami może się przedłużać do 4 tygodni. Gdy inkubująca samica jest w akwarium razem z innymi, dorosłym pyszczakami, samica może przedłużyć inkubację nawet do 28-30 dni. Wypuszczone wtedy młode są większe, mają wessany już woreczek żółtkowy i mają większe szanse na przeżycie w akwarium pełnym ryb innego gatunku.
Inkubującą samicę można łatwo rozpoznać po wydętym gardzieli pyska. Jest on coraz bardziej powiększony z każdym tygodniem. W tym czasie samica raczej nie przyjmuje pokarmu. Czasami tylko na początku gdy jest początek inkubacji. Samicy należy zapewnić spokój, bo Kiedy jest zestresowana może wypluć lub zjeść jaja lub młode rybki.
Gdy chcemy się dochować potomstwa dobrze jest przenieść inkubującą samicę do osobnego zbiornika. Najlepiej przenieść samicę dopiero wtedy, gdy widać w jej pyszczku już całkowicie wykształcone rybki. Z odłączeniem ryby od grupy czekamy tak długo jak to możliwe chyba, że jest nękana przez inne ryby. Niektórzy hodowcy sztucznie pobierają narybek z pyska samicy aby odchować większe ilości młodych pyszczaków.
Samica wypuszcza na świat już w pełni rozwinięte młode, które w razie niebezpieczeństwa jeszcze przez jakiś czas chowają się w pysku matki. Z jednego tarła uzyskuje się nie więcej niż 10- 30 młodych. Oczywiście im dłuższa inkubacja tym mniej ryb wypuszcza z pyska samica, ale są one za to większe. Podobnie jest u innych pyszczaków z tego jeziora. Swobodnie pływający narybek jest na tyle duży, że od razu można go karmić Artemią. Samice Labidochromis caeruleus w dogodnych warunkach przystępują do tarła w odstępach co 1,5 - 2 miesiące
CZYM KARMIĆ - JAKI POKARM ?
Ryby te chętnie przyjmują większość pokarmów przeznaczonych dla pielęgnic z jeziora Malawi. Jednak kształt ich pyszczków sugeruje, że ryby te mają nieco inne upodobania pokarmowe od większości pielęgnic z grupy Mbuna: ich przysmakiem zdają się być nie glony porastające skały jeziora, lecz żyjące w nich pierwotniaki i plankton unoszący się w toni wodnej. Potwierdzać się to zdaje sposób w jaki te pyszczaki skubią glony nitkowate: sprawia to raczej wrażenie "przeczesywania" ich pyszczkami niż odrywania i zjadania. Bardzo lubianymi przez nie mrożonkami planktonowymi są artemia i cyklop. Z kolei zupełnie ignorują daphnie i krewetki. Podobnie jak w przypadku innych pyszczaków z grupy Mbuna, absolutnie nie należy tym rybom podawać pokarmów mięsnych takich jak serce wołowe, filety ryb itp.
JAKIE POWINNO BYĆ AKWARIUM ?
O ile podobnie jak w przypadku innych pyszczaków wysokość akwarium nie ma większego znaczenia, za to długość jest bardzo ważna. Minimum dla kilku osobników z Malawi to długość zbiornika 80 cm. W przypadku łączenia Labidochromis caeruleus z innymi gatunkami pyszczaków długość akwarium nie powinna być mniejsza niż 120 cm. Im większe akwarium, tym lepsze !!! W akwarium powinny być usypiska skalne z licznymi kryjówkami i szczelinami skalnymi oraz piaszczysto - żwirowe podłoże.
Jak w przypadku biotopu jeziora Malawi woda w akwarium powinna mieć temperaturę 24°C - 28°C, powinna być średnio-twarda do twardej o pH 7-8. Więcej informacji na temat urządzania akwarium dla pyszczaków już wkrótce .......
ROZMIARY CIAŁA
Labidochromis caeruleus dorasta średnio do rozmiarów 8 -10 cm, czasem zdarzają się większe osobniki. Mój największy i najstarszy samiec miał 12 cm. Rozmiar ten ryby osiągają po ok. 1,5 - 2 latach. Ryby powinny rosnąć naturalnie nie należy go sztucznie przyspieszać karmiąc dużą ilością pokarmów wysokobiałkowych i mięsnych. Takie postępowanie doprowadzi do problemów w metabolizmie ryby, może prowadzić do szybkiego i nadmiernego otłuszczenia narządów wewnętrznych, chorób a nawet śmierci ryb.
ZACHOWANIE LABIDOCHROMIS CAERULEUS
Gatunek tego pyszczaka należy do najbardziej łagodnych pielęgnic z grupy Mbuna. Dlatego jest idealnym współlokatorem dla innych pyszczaków w akwarium. Oczywiście labidochromis caeruleus jak wszystkie pyszczaki jest rybą średnio terytorialną i haremową. Powinniśmy trzymać kilka samic przypadających na jednego samca.
Zazwyczaj po wprowadzeniu do akwarium kilku gatunków ryb z malawi, niezależnie od rywalizacji w ramach gatunku, ustala się w akwarium hierarchia międzygatunkowa. W takiej hierarchi Labidochromis caeruleus prawie zawsze jest na samym końcu, gatunek ten stara się unikać walk o terytoria z innymi rybami. Choć czasami dorosłe dorodne duże samce potrafią bronić swojego terytorium, ale jest to nie groźne dla innych ryb, są to zazwyczaj drobne przepychanki i stroszenie płetw. Nie dochodzi do zaciekłych walk o terytorium jak to ma miejsce przy innych agresywniejszych gatunkach z mbuna.
Wewnątrzgatunkowe walki przedstawicieli Labidochromis caeruleus najczęściej sprowadzają się do widowiskowych demonstracji sił, przepychanek z otwartymi pyszczkami, stroszenie płetw i wyginanie ciała. Rzadko kończą się poważnymi zranieniami.
ROZMNAŻANIE LABIDOCHROMIS CAERULEUS
- PIELĘGNICE
Samiec wybiera i przygotowuje miejsce do tarła. Oczyszcza miejsce. Przybiera intensywne ubarwienie i wyrusza na podbój samiczki, adoruje wybrankę, ukazuje swoje barwy, wygina ciało, stroszy płetwy potem wabi ją do przygotowanego wcześniej miejsca. Gdy samiczka ulegnie zalotom i walorom samca przystępuje do tańca godowego i podpływa do wybranego miejsca.
W przygotowanym przez samca miejscu składa jaja. Następnie pobiera je do pyska. Samce posiadają na płetwie odbytowej atrapy jajowe - czyli specjalnie kropki wielkości i kształtu jaj. Te atrapy zwabiają samicę z jajami w pyszczku do płetwy samca i samiczka próbuje je pobrać do pyska, wtedy samiec uwalnia swój mlecz. Mlecz dostaje się do pyska samicy i następuje zapłodnienie jaj w pysku samicy. W zalezności od wieku i wielkości samicy, może ona w swojej jamie gębowej pomieścić od 5 do 30 jaj.
Labidochromis caeruleus jest rybą która bardzo wcześnie dojrzewa płciowo. Często ryby już w wieku 9-10 miesięcy zaczynają podchodzić do pierwszych prób tarła. Samice są dobrymi matkami i doskonale opiekują się ikrą, często podczas swojego pierwszego tarła. Inkubacja trwa u pyszczaków Mbuna około 3 tygodni ( 19-22 dni. ) Okres ten zależy od temperatury wody w akwarium, im temperatura wyższa tym szybciej rozwijają się larwy. Czasami może się przedłużać do 4 tygodni. Gdy inkubująca samica jest w akwarium razem z innymi, dorosłym pyszczakami, samica może przedłużyć inkubację nawet do 28-30 dni. Wypuszczone wtedy młode są większe, mają wessany już woreczek żółtkowy i mają większe szanse na przeżycie w akwarium pełnym ryb innego gatunku.
Inkubującą samicę można łatwo rozpoznać po wydętym gardzieli pyska. Jest on coraz bardziej powiększony z każdym tygodniem. W tym czasie samica raczej nie przyjmuje pokarmu. Czasami tylko na początku gdy jest początek inkubacji. Samicy należy zapewnić spokój, bo Kiedy jest zestresowana może wypluć lub zjeść jaja lub młode rybki.
Gdy chcemy się dochować potomstwa dobrze jest przenieść inkubującą samicę do osobnego zbiornika. Najlepiej przenieść samicę dopiero wtedy, gdy widać w jej pyszczku już całkowicie wykształcone rybki. Z odłączeniem ryby od grupy czekamy tak długo jak to możliwe chyba, że jest nękana przez inne ryby. Niektórzy hodowcy sztucznie pobierają narybek z pyska samicy aby odchować większe ilości młodych pyszczaków.
Samica wypuszcza na świat już w pełni rozwinięte młode, które w razie niebezpieczeństwa jeszcze przez jakiś czas chowają się w pysku matki. Z jednego tarła uzyskuje się nie więcej niż 10- 30 młodych. Oczywiście im dłuższa inkubacja tym mniej ryb wypuszcza z pyska samica, ale są one za to większe. Podobnie jest u innych pyszczaków z tego jeziora. Swobodnie pływający narybek jest na tyle duży, że od razu można go karmić Artemią. Samice Labidochromis caeruleus w dogodnych warunkach przystępują do tarła w odstępach co 1,5 - 2 miesiące
CZYM KARMIĆ - JAKI POKARM ?
Ryby te chętnie przyjmują większość pokarmów przeznaczonych dla pielęgnic z jeziora Malawi. Jednak kształt ich pyszczków sugeruje, że ryby te mają nieco inne upodobania pokarmowe od większości pielęgnic z grupy Mbuna: ich przysmakiem zdają się być nie glony porastające skały jeziora, lecz żyjące w nich pierwotniaki i plankton unoszący się w toni wodnej. Potwierdzać się to zdaje sposób w jaki te pyszczaki skubią glony nitkowate: sprawia to raczej wrażenie "przeczesywania" ich pyszczkami niż odrywania i zjadania. Bardzo lubianymi przez nie mrożonkami planktonowymi są artemia i cyklop. Z kolei zupełnie ignorują daphnie i krewetki. Podobnie jak w przypadku innych pyszczaków z grupy Mbuna, absolutnie nie należy tym rybom podawać pokarmów mięsnych takich jak serce wołowe, filety ryb itp.
JAKIE POWINNO BYĆ AKWARIUM ?
O ile podobnie jak w przypadku innych pyszczaków wysokość akwarium nie ma większego znaczenia, za to długość jest bardzo ważna. Minimum dla kilku osobników z Malawi to długość zbiornika 80 cm. W przypadku łączenia Labidochromis caeruleus z innymi gatunkami pyszczaków długość akwarium nie powinna być mniejsza niż 120 cm. Im większe akwarium, tym lepsze !!! W akwarium powinny być usypiska skalne z licznymi kryjówkami i szczelinami skalnymi oraz piaszczysto - żwirowe podłoże.
Jak w przypadku biotopu jeziora Malawi woda w akwarium powinna mieć temperaturę 24°C - 28°C, powinna być średnio-twarda do twardej o pH 7-8. Więcej informacji na temat urządzania akwarium dla pyszczaków już wkrótce .......
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz