Naturalne i najlepsze dla ryb akwariowych są pokarmy żywe. Tego typu pokarm możemy znaleźć w stawie, rzece, rowie łąkowym, ogrodzie oraz wodzie z deszczówką. Każdy żywy pokarm należy dokładnie przejrzeć, ponieważ razem z nim możemy wprowadzić do akwarium groźne drapieżniki i pasożyty. Pokarm żywy możemy również nabyć w sklepie akwarystycznym lub hodować sami, wtedy jest pewniejszy i bezpieczniejszy niż ten pozyskany bezpośrednio ze środowiska naturalnego.
Czarne Larwy komarów
Występują w okresie ciepłym od wiosny do jesieni w kałużach, bajorach, rowach łąkowych, stawach w zbiornikach na deszczówkę. Rybom podajemy tylko tyle ile może być natychmiast zjedzone. Podawanie zbyt dużej ich ilości może wywołać plagę komarów w mieszkaniu. Larwy komarów to dobry i bezpieczny pokarm dla ryb. Powszechnie są uznawane za szczególnie wartościowy pokarm dla ryb ozdobnych. W warunkach naturalnych stanowią podstawowe pożywienie tropikalnych ryb. Wiele gatunków ryb chętniej przystępują do tarła dzięki podawaniu larw komarów.
Larwy wodzienia - szklarka
To niedługie przezroczyste larwy. Larwy zwane szklarką są młodocianymi postaciami wodzienia - owada spokrewnionego z komarami. Możemy je spotkać w jeziorach, stawach i innych zbiornikach o przejrzystej i czystej wodzie. Oddycha nie jak larwy komarów czarnych powietrzem atmosferycznym, lecz pobiera przez skórę rozpuszczony tlen. Unosząc się poziomo na wodzie białe i przeźroczyste larwy wodzenia są dobrze widoczne. Larwy wodzenia są drapieżne, toteż należy je podawać ostrożnie małym rybkom. Wszystkie większe ryby chętnie je zjadają. Nadają się do długiego przetrzymywania w chłodnych miejscach, w 2 - 8 C od 1 do 4 tygodni. Stanowią doskonały i bezpieczny pokarm dla wielu gatunków ryb. Są jednym z najczęściej stosowanych pokarmów żywych w akwarystyce słodkowodnej. Możemy ją kupić w sklepach akwarystycznych w postaci mrożonej lub żywej w woreczkach foliowych.
Czerwone larwy ochotkowatych (Chironomus i inne)
Występują w trakcie całego roku, jednakże najwięcej w trakcie zimy. Pozyskuje sie je ze zbiorników na deszczówkę i stawów. Są bardzo chętnie zjadane przez ryby akwariowe. Są pokarmem chętnie przyjmowanym i dosyć pożywnym. Wylęgające się dorosłe owady nie gryzą. Nie mogą jednak stanowić jedynego pokarmu ryb akwariowych. Nie zjedzone larwy chowają się w dnie zbiornika, toteż nie należy jednorazowo podawać ich zbyt dużo. Najlepiej przetrzymywać je w słoiczku z stałym przepływem wody lub woreczku 2 - 8 C od 1-4 tygodni
 |
Rureczniki - Tubifex
Są to bardzo cienkie, nitkowate czerwone robaki o długości od 1 do 6 cm. Możemy je spotkać w stawach, jeziorach, rzekach i rowach o mulistym podłożu. W największych ilościach występują w zanieczyszczonych wodach. Ponieważ mają bardzo duże możliwości wchłaniania i kumulowania niejednokrotnie szkodliwych substancji - korzystne może być to przy kuracji antybiotykowej - wystarczy podać leki rurecznikom na kilkanaście minut przed skarmieniem ryb nimi, na pewno zjedzą chętnie a lek dostanie się tam, gdzie ma się znaleźć. Zawierają dużo białka i tłuszczy dlatego nalezy je stosować z umiarem, mogą być źródłem pasożytów.
Lasonóg (Mysis spec.)
Krewetki morskie hodowane w wodzie o 12% zawartości soli po to, by przed skarmianiem mogły przeżyć parę dni w wodzie słodkiej. Są one ulubionym pokarmem koników morskich, a także ryb niektórych gatunków pochodzących bezpośrednio z odłowów w naturze. Dla dużych ryb potrafiących uporać się z mierzącym do 40 mm smacznym kąskiem są one nie lada przysmakiem. W zamian za ten wysokowartościowy pokarm ryby odwdzięczają się hodowcy dobrym zdrowiem i chęcią do rozrodu.
Kiełż zdrojowy (Gammarus pulex)
Kiełż zdrojowy osiąga długość do 1 cm, posiada silnie ściśnięte w płaszczyznach bocznych ciało. Jest zaliczany do skorupiaków. Najłatwiej odnaleźć do w czystych i płynących wodach. Zazwyczaj ukrywa się pod kawałkami drewna i kamieniami. Spożywa przeważnie detrytus oraz szczątki pochodzenia zwierzęcego i roślinnego. Są z chęcią spożywane przez większość ryb, jednakże mogą być nosicielami pasożytów.
Kiełż morski (Gammarus oceanicus)
Kiełż ten pozyskiwany u wybrzeży Francji może przetrwać w najbardziej nawet dla siebie ekstremalnych warunkach - nie powinny one jedynie ulegać zbyt gwałtownym zmianom. Kiełże te przetrzymywać można również w wodzie słodkiej, jednak w takim środowisku nie dochodzi do rozrodu. Skarmianie kiełży zaleca się tylko w gęsto zarybionych akwariach, gdyż chodzi o to, by wszystkie w możliwie krótkim czasie zostały zjedzone. Pozostałe przy życiu osobniki mogą bowiem wyrządzić wiele szkód, np. w akwariach morskich obgryzają korale miękkie, a w słodkowodnych rośliny.
Krewetka pływająca (Palaemonetes varians)
Krewetki pływające są bardzo tolerancyjne w stosunku do stężenia soli w wodzie i innych jej parametrów. Dorastają do 3,5cm długości i mogą przebywać zarówno w wodzie słonej jak i słodkiej. Krewetki te, mimo swej wielkości, nie wyrządzają żadnych zniszczeń w akwariach. Oferowane przez nas krewetki pochodzą wyłącznie z własnej hodowli, co całkowicie eliminuje groźbę obecności zarazków chorobotwórczych oraz pasożytów.
Ośliczka pospolita (Asellus acuaticus)
Ośliczka pospolita porusza się dosyć wolno, pełzając pomiędzy wodnymi roślinami i butwiejącymi i fragmentami roślin. Pływa szybko w sytuacji zagrożenia. Najłatwiej możemy go schwytać poprzez wyciągnięcie z wody kłębu nitkowatych glonów lub mchu wodnego, gdzie często występuje.
Larwy Mchówek (Nematocera)
Część mchówek składa jaja w niewielkich zbiornikach wodnych, rowach i kałużach. Często zasypywano zbiorniki wodne, ponieważ niektóre z nich mogą być nosicielami malarii. Uznawane są za wartościowy i cenny pokarm dla ryb akwariowych. Powodzenie w hodowli niektórych gatunków jest ściśle związane z podawaniem im tego pokarmu.
Muszki owocówki
Cennym, a rzadko hodowanym pokarmem dla wielu gatunków ryb akwariowych są muszki owocowe, dorastające do 4 mm długości.Występują np. w kuchni w pobliżu owoców. Hodowla muszek owocowych w dowolnej porze roku może dostarczyć rybom żywego pokarmu, a jest bardziej wydajna i mniej kłopotliwa niż hodowla grindalu czy doniczkowców. Większość ryb akwariowych chętnie zjada muszki owocowe, ponieważ ryby nasze są zazwyczaj przyzwyczajone do pobierania pokarmu z powierzchni wody. Szczególnie chętnie zjadają muszki ryby karpieńcowate i pielęgnicowate. Oczywiście owocówka nie może stać się jedynym pokarmem dla ryb, wymaga uzupełniania innymi pokarmami żywymi i suchymi, ale tak naprawdę żaden pokarm nie jest absolutnie wystarczający i dlatego podstawowym wymogiem hodowli ryb akwariowych jest stosowanie urozmaiconego pożywienia.
Blackworm (Lumbriculus variegatus)
Lumbriculus jest blisko spokrewniony z dżdżownicą, znany również pod trywialną nazwą „Kalifornia Blackworm” jest od lat najbardziej popularną karmą dla akwarystyki słodkowodnej w USA oraz Australii. Swoją obecną pozycję zawdzięcza między innymi dość łatwej możliwości hodowli, wytrzymałości przy transporcie i przechowywaniu oraz wyśmienitym właściwościom odżywczym. Przede wszystkim jednak dzięki temu, że nawet u dość sytych ryb potrafi wywołać porywcze odruchy myśliwskie. Lumbriculusa hodujemy w zamkniętych pomieszczeniach karmiąc go wyłącznie miąższem z jabłek oraz mąką sojową. Tak hodowany jest wolny od pasożytów, zanieczyszczeń środowiskowych i innych zarazków chorobotwórczych. Dzięki wysokiej zawartości białka wspiera rozwój narybku i ikry u płciowo dojrzałych zwierząt.
Dżdżownice (Lumbricus)
Spotykane są na całym świecie. W okresie zimowym oraz pory suchej popadają w stan spoczynku. Najchętniej pożerane są dżdżownice w czasie ich fizjologicznego spoczynku. Są pożywieniem bardzo wartościowym. Szczególnie wskazane są w hodowli ryb pielęgnicowatych. krojone dżdżownice (świetny pokarm przed tarłem dla samicy, naprawdę jeśli chcecie posiadać dużo zdrowego narybku, ale bez przesady, nieprzemienne skarmianie takim pokarmem może powodować nawet przerost gonad a w efekcie niepłodność, poza tym należy umieścić te pierścienice na jakiś czas w wodzie w celu wypróżnienia resztek. Podawane w zbyt dużych ilościach mogą wywołać niepłodność oraz otłuszczenie ryb. Przed podaniem przenosimy dzdżownice do przykrytego gazą pustego słoika w którym opróżniają swój przewód pokarmowy, na słoiku pozostawiają pokrywający ich skórę śluz.
Doniczkowiec - Wazonkowce - Grindal
W akwarystyce przydatne są dwa gatunki: doniczkowiec biały (Euchytraceus albidus) oraz grindal (Euchytraceus buchholtzi) Są to małej i średniej wielkości pierścienice o długości ok. 3 cm i białej barwie. Z powodzeniem możemy je hodować w torfie. Potrzebują ciemności, wilgoci oraz temperatury od 9 do 16 C. Wartość odżywcza doniczkowców jest znaczna, gdyż zawierają duże ilości tłuszczu i białka, ale stosunkowo mało witamin i minerałów. Można to zmienić dodając do pokarmu dla nich odpowiednie witaminy i minerały. Podobno w zachodnich sklepach zoologicznych znajdują się w sprzedaży doniczkowce karmione różnymi witaminami z dodatkiem barwnika spożywczego - innego dla każdej witaminy . Po kolorze można więc poznać jaką witaminą dokarmiamy ryby.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz