TANGANIKA - PO SĄSIEDZKU (2002)

TANGANIKA - W MOIM ZBIORNIKU 300 LITRÓW

Wesołe zdarzenie objęcia przyległych rewirów w mojej Tanganice przez dwóch gatunków szczelinowców cylindrycznych i szczelinowców pięciopręgich  i jego skutki.

SĄSIADOWI ZA PŁOT 

W moim 200 litrowym zbiorniku z Tanganiki doszło do objęcia rewirów i tarła dwóch przedstawicieli rodzaju Neolamprlogus w bardzo bliskim sąsiedztwie   po obu stronach grodzącej skałki. Pewnego razu para Neolamprologus trotecephalus i para Neolamprologus cylindricus  wyszykowały  sobie terytoria godowe tuż obok siebie. Ich terytorium dzielił jedynie kawał czerwonego marmuru. Po prawej  stronie kopał jamę w żwirze samiec cylindricus, a po drugiej czyścił teren samiec trotecephalus. Widowisko było całkiem niezłe.  Jeden nabierał do pyska żwir i wypluwał go za grodzącą skałkę wprost na terytorium drugiego. Cylindricus prześcigał go w kopaniu i przesypywał żwir z powrotem do swego pracowitego sąsiada. Co jeden odgruzował to drugi mu zasypał. Istna  syzyfowa praca, przy czym każdy z nich był bardzo uparty i nie dawał za wygraną. Te przesypywanki z jednej strony na drugą  trwały  kilka godzin.

UTARCZKI I PRZEPYCHANKI

W przerwach na prace górniczo-wiertnicze  obaj wychylali się z pokaźnych jam ponad grodzącą ich skałkę,  przypatrywali się sobie przez moment w bezruchu. Przyjmowali przy tym  imponujące postawy z naprężonymi płetwami. Jeśli to nie pomogło i sąsiad się nie chował to obaj otwierali szeroko  pyski i próbowali lekkich przepychanek nad skałką. Ale już po chwili każdy z nich znikał w swojej norze. Wytrwali górnicy wracali ponownie do mozolnej pracy, próbując szybko zasypać sąsiada.  

TRIO

Na drugi dzień do sprzątania i przesypywania przystąpiła trzecia rybka. Co prawda nie miała partnera, ale postanowiła swych sił w wyścigu na największą i najgłębszą jamę. Tak więc było ich troje. Układ  wyglądał następująco po środku samiec cylindryczny a po obu stronach pięciopręgie. Teraz sprawa wyglądała nieco inaczej. Cylindricus został zdominowany przez sąsiadów po bokach. Jeden przesypywał  żwir do jego jamy a drugi obsypywał mu ciągle głowę plując w jego stronę, gdy się wychylił by wyrzucić nadmiar żwiru. Biedaczek nie mógł nadążyć i bardzo się wtedy zdenerwował. Tym razem już nie na żarty cały się nastroszył, intensywnie pociemniał po czym staranował jednego  z sąsiadów i przegonił go w odległe miejsce w zbiorniku. Uznał, że dwóch na jednego to stanowczo za dużo. Pozostało ich tylko dwóch. 

PODWÓJNE TARŁO

Po bardzo pracowitych dwóch dniach w obu jamach pojawiły się samiczki i  obie pary odbyły już  bezkonfliktowo tarło. W jednej i drugiej jamie na bokach skalnych przyklejona została ikra. Samiczki  w jamach  opiekowały się ikrą, starannie ją wachlując. A oba samce: trotecephalus i cylindricus przebywały w pobliżu zawieszone przeważnie nieruchomo nad grotą. Lecz nic z tego tarła nie wyszło. Powodem była ich zbytnia bliskość. Obserwowałam jak podczas karmienia para tretecephalusów pozostawiała ikrę i wypływała by się najeść. Z tej okazji niezwłocznie korzystał samiec cylindricus, wpływał szybko do ich groty i ją skrzętnie penetrował do momentu powrotu samca i samicy. Przypuszczam, że z każdą wizytą cylindricusa ubywało ikry. Na pewno była to forma rywalizacji o przetrwanie i z tego powodu wzajemnie sobie niszczyły ikrę by zapewnić swoim przyszłym maluchom przetrwanie. Ale to już tak jest, gdy do dyspozycji jest cały 200 litrowy zbiornik a ryby zajmują rewiry i odbywają tarło akurat tuż obok siebie. 

Całe to zdarzenie było bardzo fascynujące i dostarczyło mi sporo radości. Ponad to dostarczyło mi sporo nowych wiadomości na temat życia obu gatunków  żyjących wspólnie w 200 litrowym zbiorniku. Na pewno w naturze nie doszło by do takiej sytuacji, gdyż ryby mają olbrzymie podwodne tereny do zajmowania i nie muszą wchodzić sobie w paradę. Sytuacje wynikające z innych niż naturalne środowisko są bardzo ciekawe, gdyż ryby starają się dopasować do tych które panują obecnie. Jestem dumna że mogłam obserwować równocześnie tak ciekawy przebieg tarła u dwóch przedstawicieli rodzaju Neolamprologus, dostarczając mi wiele ciekawych scen obserwowania. Które to skrzętnie zapisywałam, a na ich podstawie powstał właśnie ten artykuł w którym chcę podzielić się moimi obserwacjami. Dzięki swym zachowaniom, ryby te wprowadzają  niesamowity wręcz  tajemniczy nastrój do mego zbiornika.

© Lady BonaFide

Wykorzystywanie i publikowanie w części lub całości tekstów, zdjęć i rysunków bez zgody autora jest zabronione i podlega ochronie prawa autorskiego